Tawuła
Tawuły (Spiraca) tworzą grupę krzewów o bardzo zróżnicowanej formie. Dotyczy to wzrostu, kształtu liści oraz budowy kwiatów i pory kwitnienia. Praktycznie dzielimy tawuły na dwie grupy: kwitnące na wiosnę i w lecie. Tawuły kwitnące wiosną mają zazwyczaj kwiaty białe, natomiast w lecie od białych poprzez różowe w różnych odcieniach do czerwonych i purpurowych. Najpopularniejsze i najbardziej efektowne są 2 gatunki – tawuła wczesna (Spiraea arguta), kwitnąca w połowie maja i tawuła van Houtte’a (Spiraea van houttei), podobna do tawuły wczesnej, lecz kwitnąca trochę później – w końcu maja. Tawuły są mało wymagające – dobrze rosną w słońcu i w półcieniu, na każdej glebie. Ponieważ tawuły dorastają przeciętnie do 2 m i rozkładają gałęzie dość szeroko, trzeba je co 2 lata prześwietlać, a nawet skracać zbyt długie gałęzie. Czynność tę robi się w końcu zimy, a przycina po przekwitnieniu, skracając o 1 /3 długości.
Wajgela – krzewuszka
Wajgela (Weigela), zwana też krzewuszką, jest małym krzewem o liściach prawie bezogonkowych, owalno-jajowatych, spiczasto zakończonych, drobno powycinanych i o kwiatach lejkowatych. Większość z nich ma barwę karminową, różową i czerwoną w różnych odcieniach, czasem bardzo ciemną. Kwitną w czerwcu i lipcu.
Bardziej znana jest krzewuszka kwiecista (Weigela florida) – krzew średnio wysoki. Liście eliptyczne z owłosionym głównym nerwem na górnej stronie liścia i owłosionymi nerwami od spodu. Kwiaty duże, różowe, kwitnie w maju – czerwcu.
Wajgela najlepiej kwitnie na żyznych, wilgotnych glebach, toteż przed sadzeniem warto dodać do gleby trochę kompostu lub przegniłych liści. Rośnie w słońcu i w półcieniu. Na mróz jest wytrzymała, jeśli nawet przemarznie, wiosną łatwo odrasta. Prześwietlanie należy przeprowadzać, gdy zacznie rozwijać liście – wtedy widać, które gałązki przemarzły. Przycina się po przekwitnieniu.
