Świerk
Świerk (Picea) jest drzewem o stożkowatej koronie i okółkowo ułożonych konarach. Igły przeważnie czworokątne, jedynie u niektórych gatunków spłaszczone, podobnie jak u jodły. Szyszki zwieszające się ku dołowi i nie rozpadające się.
W małych ogródkach można sadzić: świerk pospolity (Picea abies) – odmiany karłowe, które są mniej wymagające glebowo. Maxwellii jest formą krzewiastą, kulisto-spłaszczoną. Gałązki krótkie, grube, sztywne, żółtawobrązowe. Igły krótkie, ustawione wokół pędu, odstające. Nidiforis – również karłowa, wyrasta do wysokości 1 m. Kształt kulisto-spłaszczony z charakterystycznym, gniazdowym wgłębieniem. Gałązki bardzo liczne, ułożone wachlarzowato, promieniście, wokół zagłębienia, tworzą krzew bardzo gęsty i kształtny. Igły długości ok. 1 cm, płaskie i ułożone na boki, drobnoząbkowane na brzegach. Pro-cumbens – karłowy, płożący się, o średnicy 1-1,5 m. Gałązki cienkie, zachodzące na siebie, jasnożółte. Igły długości 8-12 mm.
Świerk biały (Picea glauca – alba), jego odmiana Conica jest karłowa, wyrasta do 3 m wysokości. Rośnie wolno. Igły ma cienkie, ustawione promienisto wokół pędu, zielone, z lekkim, sinym nalotem. Nieco czuły na mróz i silne wiatry.
