Smagliczka nadmorska – Tujałka – Wilec

Smagliczka nadmorska – Tujałka – Wilec

SMAGLICZKA NADMORSKA

Smagliczka nadmorska (Lobularia maritima) jest rośliną obwódkową. Ma łodygi liczne, rozgałęzione, ścielące się. Listki drobne, lancetowate, wąskie. Wyrasta do 10-15 cm. Kwiaty drobne, zebrane na wierzchołkach łodyg w baldachimowe grona. Odznacza się dość silnym, miodowym zapachem i jest rośliną miododajną. Nie ma dużych wymagań – rośnie na każdej glebie, ale potrzebuje stanowiska słonecznego. Zastosowanie: na rabaty, obwódki, w ogródkach skalnych. Smagliczkę wysiewa się przez cały kwiecień do czerwca, w rzędy odległe co 20 cm, a po wzejściu przerywa się, pozostawiając rośliny co 5 cm. Zakwita w 6-8 tygodni po wysiewie i kwitnie przez 6 tygodni. Po przekwitnieniu zaleca się jej przycięcie, ażeby zmusić roślinę do powtórnego zakwitnienia.

Lobularia maritima Senthami wyrasta do 25 cm i kwitnie biało.

Lobularia maritima compacta – jej odmiana Violet Queen – ma wysokość od 12 do 15 cm, kwiaty jasnofioletowe.

Lobularia maritima procumbens – wysokość 6-10 cm, ma różne odmiany: Royal Carpet – kwiaty ciemnofioletowe, Rosie O’Day -kwiaty czerwonoróżowe, Schneedecke – białe, Tiny Tim – białe, odmiana wczesna.

TUJAŁKA

Tujałka (Salpiglossis hybrida), zwana od nazwy łacińskiej Salpiglosis, odznacza się oryginalnymi kwiatami, dużymi o kształcie lejkowatym. Łodygi ma cienkie, długie (40-50 cm), zwykle nierozgałęzione. Na ich końcach osadzone są kwiaty o różnej barwie: brunatnej, ciemnolila, czekoladowofioletowej, purpurowej i żółtobeżowej – aksamitne, z fantazyjnie rozgałęzionymi żyłkami kontrastowej barwy. Przyjemnie pachną. Kwitną w lipcu i sierpniu. Uprawia się ją do obsadzania rabat

i na kwiaty cięte. Wymaga gleby żyznej, próchnicznej i dość wilgotnej. Nasiona wysiewa się w trzeciej dekadzie kwietnia lub na początku maja w rzędy co 20 cm. Przerywa się, pozostawiając rośliny co 10 cm. Zakwita po 10-12 tygodniach od chwili wysiewu.

WILEC

Wilec (Ipomoea purpurea), powój pnący, jest rośliną pnącą o łodydze wijącej się. Liście całobrzegie, sercowate, miękko owłosione. Wyrasta do wysokości 2-3 m. Kwiaty duże, lejkowate, osadzone pojedynczo w kątach liści, niekiedy zebrane na szczytach łodyg w wiecho-wate kwiatostany. Kwiaty w dni upalne zamykają się około godziny dziesiątej, a otwierają dopiero wieczorem. Barwy kwiatów, wbrew nazwie, nie są purpurowe, lecz najczęściej karminoworóżowe i fioletowoniebieskie. Bywają też białe i często paskowane. Roślina kwitnie od lipca do września. Wymaga gleb żyznych i stanowiska słonecznego. Siejąc w rzędzie, umieszcza się nasiona co 5-8 cm. Nasiona wysiewa się w kwietniu lub w maju. Nie znosi przesadzania, ale można wysiewać go w doniczkach w celu ozdobienia balkonów lub dla uzyskania wcześniejszych roślin, które wysadzamy, wyjmując roślinę z doniczki razem z ziemią.