SASANKA
Sasanka (Pulsatilla) rosnąca u nas dziko w niektórych lasach, czasem na łąkach, uprawiana jest w ogródkach do obsadzania rabat skalnych i rabat z wiosennych roślin cebulkowych. Charakterystyczną cechą tych roślin jest jedwabiste, srebrzystopopielate owłosienie.
Sasanka zwyczajna (Pulsatilla vulgaris) kwitnie jednocześnie z rozwijaniem się liści, w kwietniu – maju. Kwiaty jasnofioletowe, wzniesione, dość duże, pokryte włoskami, tak jak i pozostałe części nadziemne rośliny. Na uwagę zasługuje odmiana Grandis odznaczająca się większymi kwiatami o pięknej fioletowej barwie, czasami z odcieniem purpurowym.
Przed rozwojem liści kwitnie sasanka otwarta (Pulsatilla patens) -w końcu marca i w kwietniu. Kwiaty ma wzniesione, koloru niebieskofioletowego, osadzone na łodygach wysokości 10-20 cm.
Roślinką niską (10-15 cm) jest sasanka wiosenna (Pulsatilla vernalis), która ma kwiaty dość duże, średnicy 3-4 cm, koloru białego, od spodniej strony fioletowe.
Sasankę rozmnaża się przez podział kłączy, najlepiej w lipcu -sierpniu. Sadzi się je w rozstawie 20X20 cm. Można też rozmnażać ją z nasion, które łatwo zebrać. Wysiewa się je zaraz po zbiorze.
SERDUSZKA
Serduszka (Dicentra), zwana też biskupim sercem, jest rośliną o grubych, mięsistych i kruchych korzeniach, liściach podwójnie lub potrójnie pierzastodzielnych, dekoracyjnych. Kwiaty są kształtu sercowatego, składają się z 4 płatków, dwóch większych – zrośniętych i zwisających, dwóch mniejszych, stanowiących zakończenie – serduszko. Kwitną od maja do czerwca, niektóre gatunki wcześniej. Najładniejsza jest serduszka okazała (Dicentra spectabilis), która wyrasta do wysokości 80 cm, rozrastając się w szerokie kępy. Serduszkę stosuje się na rabaty bylinowe, rabaty kwiatowe i na kwiat cięty. Rozmnaża się ją przez podział części podziemnych w sierpniu albo przez sadzonkowanie bocznych pędów na wiosnę. Dobrze rośnie na glebach próchnicznych, wilgotnych. Sadzi się ją co 50 cm.
WILCZOMLECZ ZŁOCISTY
Wilczomlecz złocisty (Euphorbia polychroma) wyrasta do wysokości 30-50 cm i tworzy w maju piękną bryłę zieleni. Liście ma wydłużone, siedzące, miękko owłosione. Kwiaty, będące właściwie kolorowymi przykwiatkami, są barwy złotożółtej. Kwitnie w maju – czerwcu, ale aby przedłużyć ich dekoracyjność trzeba rośliny po przekwitnieniu przyciąć. Wilczomlecz rozmnażany jest przez podział roślin i z sadzonek. Sadzi się go w odstępach co 40-50 cm. Nie jest wybredny pod względem gleby, wymaga stanowiska słonecznego lub półcienistego. Stosowany jest do obsadzania ogródków skalnych i murków kwiatowych.
