Pora sadzenia drzew.
Drzewa mogą być sadzone w różnych okresach, ale nie zawsze istnieją warunki sprzyjające przyjęciu się tych roślin. Sadzone drzewo powinno znajdować się w korzystnym dla przesadzenia stanie fizjologicznym, a jednocześnie powinny panować sprzyjające warunki atmosferyczne i glebowe.
Za warunki sprzyjające sadzeniu drzewek uważa się: stan spoczynku, brak liści (u liściastych), możliwie duży system korzeniowy i dostateczne nasycenie roślin wodą. Warunkami nie sprzyjającymi przyjęciu się posadzonych roślin są: trwająca wegetacja, utrzymujące się liście, przesuszenie, zbyt duża korona w stosunku do znacznie zmniejszonego systemu korzeniowego. Warunkami zewnętrznymi sprzyjającymi sadzeniu są: niskie lecz dodatnie temperatury, duża wilgotność powietrza i umiarkowana wilgotność gleby, ocienienie, brak wiatru. Znacznie gorsze warunki istnieją, gdy występuje wysoka temperatura oraz niska wilgotność powietrza i gleby, silne nasłonecznienie i wiatry.
Jeżeli sadzi się drzewa w złym stanie lub podczas nie sprzyjających warunków atmosferycznych, należy zapewnić i tym roślinom właściwe pielęgnowanie ułatwiające przyjęcie, jak podlewanie, ocienianie, przykrywanie powierzchni gleby itp.
Najwłaściwszą porą sadzenia drzew liściastych jest okres jesienny od połowy października do połowy listopada. W pierwszej kolejności sadzi się te drzewa, które zakończyły okres wegetacji. Objawem zakończenia tego okresu jest przebarwienie się i opadanie liści. Często też rośliny wykopuje się ze szkółki przed opadnięciem liści, a następnie usuwa się je mechanicznie. Postępować tak można jednak tylko z tymi drzewami, które mają już dostatecznie zdrewniałe młode pędy. Wcześniejsze wykopywanie ze szkółki oraz sadzenie umożliwianie tylko uniknięcie spiętrzenia robót w krótkim okresie, ale stwarza również większą szansę dobrego ukorzenienia się posadzonych drzew przed zimą. Wyniki wczesnojesiennego sadzenia są tym lepsze, im bardziej sprzyjające są w tym czasie warunki atmosferyczne. Drzewa sadzone zbyt późno jesienią nie mogą się dostatecznie ukorzenić przed nadejściem okresu ujemnych temperatur. Drzewom takim może grozić zamieranie przez zasuszenie, ponieważ tracą one nieprzerwanie wodę. Sprzyja temu niska wilgotność powietrza utrzymująca się podczas występowania ujemnych temperatur. Jeżeli w tych warunkach dojdzie do zamarznięcia gleby, pobieranie wody staje się niemożliwe, co prowadzi do zasychania. Drzewom późno sadzonym, a więc niedostatecznie ukorzenionym, można przedłużyć okres regeneracji korzeni i pobieranie wody przez zabezpieczenie gleby wokół drzewa przed przemarznięciem. Najlepiej wykonywać to przez położenie grubej warstwy liści, torfu lub podobnego materiału. Jeżeli takich materiałów brak, należy wokół pnia usypać na okres zimy kopczyk na wysokość 30 cm. Nie powinno się sadzić drzew po wystąpieniu mrozów. Drzewa nie posadzone do tego czasu należy zadołować w osłoniętym miejscu, dobrze podlać i zabezpieczyć ziemię okrywającą korzenie przed zamarznięciem.
Sadzenie drzew liściastych wiosną jest rzadziej zalecane. Długość wiosennego okresu sadzenia zależy przede wszystkim od kształtowania się warunków atmosferycznych. Okres ten w naszych warunkach klimatycznych trwa od początku kwietnia do pierwszych dni maja. Bardzo niekorzystne są występujące w końcu tego okresu wysokie temperatury, które dla niedostatecznie ukorzenionych drzew są bardziej groźne od ujemnych temperatur jesiennych. Zmusza to w wielu wypadkach do podlewania drzew posadzonych, ściółkowania powierzchni gleby i innych dodatkowych zabiegów. Wykonywanie tych czynności utrudniane jest często przez spiętrzenie wielu wiosennych robót ogrodniczych. Dlatego w okresie wiosennym powinno się sadzić drzewa tylko na glebach cięższych i wilgotniejszych, co daje im większą szansę przyjęcia bez konieczności wykonywania dodatkowych zabiegów pielęgnacyjnych.
Niektóre gatunki drzew liściastych należy jednak sadzić w okresie wiosennym. Są to gatunki późno kończące wegetację i późno ją rozpoczynające. Należą do nich buki (Fagus), dęby (Quercus), graby (Carpinus), orzechy (Juglans), trójiglicznie (Gleditsia), robinie (Robinia) i inne. Na wiosnę sadzi się też brzozy (Betula) w fazie pobudzonej wegetacji, topole (Populus) i wierzby (Salix), oraz te gatunki drzew, które w naszych warunkach klimatycznych nie są zupełnie wytrzymałe na mróz.
Drzewa iglaste sadzi się zwykle od połowy sierpnia do połowy września lub w okresie wiosennym z oznakami pobudzonej wegetacji, czyli zwykle od połowy kwietnia do połowy maja.
