NAPARSTNICA
Naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea) tworzy pędy kwiatostanowe przekraczające wysokości 1 metra. Łodygi są zwykle proste, wysoko wzniesione, liście jajowato-lancetowate, ostro karbowane.
Kwiaty, o średnicy 5-6 cm, mają kształt zwisających, wydłużonych dzwonków, zebranych w długie kwiatostany w formie gron (kłosy). Kwiaty są różnobarwne, nakrapiane i plamiste, rozwijają się od dołu ku górze. Naparstnica kwitnie od czerwca do sierpnia. Przeznacza się ja na rabaty do sadzenia, w grupach i na kwiat cięty. Wymaga gleby lekkiej, przepuszczalnej, niezbyt wilgotnej, stanowiska słonecznego.
Nasiona wysiewa się na rozsadniku w drugiej połowie maja lub w pierwszej połowie czerwca. Gdy rośliny wzejdą, przerywamy je tak, aby rosły co 10 cm, albo pikujemy, zachowując taką samą odległość. Na miejsca stałe przesadza się naparstnicę we wrześniu, co 30-40 cm. Można też wysiewać ją od razu na miejsce stałe, w punkty rozmieszczone co 30 cm. Uprawiane są głównie odmiany: Excelsior -wys. 150 cm, kwiaty duże o różnych barwach, ułożone gęsto, prostopadle do łodygi; Gloxiniaefiora – wys. 120 cm, kwiaty duże, zwisające, ułożone w kwiatostanie jednostronnie, w różnych barwach, nakrapiane i z plamami; Monstrosa (campanulata – dzwonkowata) -wys. 100 cm, kwiaty duże, gęsto ułożone dookoła łodygi, kwiat szczytowy silnie rozrośnięty oraz szeroko i dzwonkowato-rozwarty o różnych barwach.
