LWIA PASZCZA
Lwia paszcza (Antirrhinum majus), właściwa nazwa wyżlin większy, jest jedną z najtrwalszych roślin uprawianych przede wszystkim na kwiat cięty. Zależnie od odmiany, osiąga wysokość od 15 do 160 cm. Łodygi ma sztywne lub wiotkie, dłuższe lub krótsze, mniej lub bardziej rozgałęzione, liście naprzeciwległe, lancetowate, mięsiste. Kwiaty są zebrane w bardzo gęste grona szczytowe. Kwitnie po 10 tygodniach od wysiewu, najczęściej od czerwca do sierpnia. Okres kwitnienia można przedłużyć, usuwając przekwitłe kwiatostany. Kwiaty są dwuwargowe, z wargami odgiętymi w kształcie pyszczków, o barwach czystych, jednolitych lub dwubarwnych (z wyjątkiem barwy niebieskiej). Kwiaty rozwijają się kolejno, zaczynając od najniżej położonych na łodydze.
Nasiona należy wysiewać w marcu lub w kwietniu do ciepłego inspektu lub w kwietniu na rozsadniku albo bezpośrednio do gruntu, na miejsca stałe. Na rozsadniku, gdy stosuje się rzadki wysiew, siewek nie potrzeba pikować. Na miejsca stałe wysadza się rośliny od początku maja – odmiany karłowe w rozstawie 15X25 cm i półwysokie w rozstawie 40X40 cm. Po wysadzeniu zaleca się uszczykiwanie głównego pędu, co powoduje silniejsze rozkrzewienie się rośliny, a tym samym obfitsze jej kwitnienie. Lwia paszcza ma szerokie zastosowanie, bo nadaje się na rabaty i obwódki oraz, jak już zaznaczono, na kwiat cięty. Lwia paszcza wymaga gleby piaszczysto-gliniastej, przepuszczalnej, słonecznego stanowiska. Lwią paszczę dzielimy na grupy, biorąc pod uwagę wysokość roślin i wielkość kwiatów:
Antirrhinum majus maximum – wys. 70-90 cm, pędy średnio sztywne lub sztywne, kwiatostany długości 20-50 cm, kwiaty duże, osadzone dość gęsto. Odmiany: Altgold – kwiaty złotopomarańczowe, gardziel jasna, pomarańczoworóżowa; Defiance – kwiaty intensywnie krwistoczerwone, gardziel wiśniowoamarantowa; Irene – lilaróżowe; Kanarienvogel – kanarkowożółte, gardziel jasnocytrynowa; Karmazyn – purpurowoczerwone, gardziel purpurowowiśniowa; Mandaryn – pomarańczowe z odcieniem pomarańczowoceglastym, gardziel jasnokarminowolila; Rosa Morgenlicht – jasnoróżowe z odcieniem łososiowym, z żółtym środkiem, gardziel biała; Scharlachriese – jaskrawocytrynowoczerwone, gardziel amarantoworóżowa; Snow White – śnieżnobiałe, środek kanarkowożółty; Velvet Giant -purpurowowiśniowe, gardziel purpurowowiśniowa;
Antirrhinum majus maximum – Sentinel – wys. 80-100, o zwartym pokroju, pędy bardzo sztywne, kwiatostany długości 30-40 cm, kwiaty duże. Odmiany: Cava!ier – pomarańczowołososiowe, gardziel czerwonokarminowa; Commander – ciemne, karminowoczerwone z żółtą plamą na wardze dolnej, gardzie! jasnoróżowa; Majorette – cie-listoróżowe; Tempie – ciemnoróżowe z małą białą plamką na wardze; Ułan – żółtocytrynowe, gardziel biała; White Spire – czysto białe z żółtą plamą na wardze dolnej;
Antirrhinum majus nanum maximum – wys. 40-60 cm, rośliny silnie rosnące, kwiatostany zwarte, długości 20-30 cm, kwiaty duże. Odmiany: Fanal – krwistoczerwone, gardziel jasnoamarantowa; Flamingo – różowe, Golden Monarch – ciemnokanarkowożółte, gardziel jasnocytrynowa; Lawina – czysto białe z jasnożółtą plamą na wardze dolnej; Orange Glow – łososiowopomarańczowe; Rose Marie – różowołososiowe z żółtą plamką na wardze dolnej; Willkommen -karminowoczerwone;
Antirrhinum majus nanum maximum hyacinthiflorum – wys. 50-60 cm, rośliny o pokroju zwartym; pędy sztywne, kwiatostany długości 20-30 cm, kwiaty duże, ułożone gęsto, podobnie jak u hiacyntów tępo zakończone. Odmiany; Eris – cytrynowożółte; Odys -pomarańczowołososiowe, gardziel biała; Parys – ciemne, krwistoczerwone, gardzie! biała; Penelopa – biała z lekkim nalotem cytrynowym na dolnej wardze; Sigrun – szkarłatnoczerwone; Stephanie -ciemne, łososiowopomarańczowe;
Antirrhinum majus pumilum – wys. 15-25 cm, pokrój roślin zwarty, łodygi krótkie, kłosy kwiatowe małe. Odmiany o różnych barwach: białej, żółtej, pomarańczowej, różowej, karminowej, szkarłatnej.
