Jeśli sad zamierza się prowadzić w formie szpalerowej, to odległości między rzędami powinny wynosić 4,5 m, a w rzędzie 5—6 m. Już w czasie sadzenia okulanty należy ustawiać w ten sposób, aby najsilniejsze pędy boczne znalazły się na linii rzędu. Zasady cięcia w pierwszym roku są takie same jak przy formowaniu koron kolistych.
Na wiosnę w drugim roku pędy boczne trzeba przygiąć do położenia prawie poziomego i skierować je w linie rzędu, a następnie przywiązać do szpilek wbitych pod drzewami (rys.).
Rys. Przyginanie pędów w pierwszym roku formowania korony szpalerowej czereśni.
W sadzie czereśniowym nie należy montować trwałych rusztowań ze słupków i drutów bo pędy ocierające się o drut kaleczą się i są łatwo infekowane przez raka bakteryjnego. Po przygięciu i przywiązaniu pędów wiosną, trzeba już na początku czerwca sprawdzać wszystkie wiązania czy grubiejące pędy nie wrzynają się w sznurek. Pędy czereśni rosną na grubość bardzo szybko i łatwo się wrzynają w zawiązane pętle. Pętle zawiązane wiosną należy w tym czasie przesunąć na pędzie o parę centymetrów, co zapobiega wrzynaniu się sznurka. Pętle zbyt małe należy rozluźnić.
W trzecim i czwartym roku przyginamy pędy wyższych pięter. W dalszym ciągu unikamy cięcia. Żadnych przygiętych pędów nie trzeba skracać. Przewodnik skracamy tylko wtedy gdy wyrósł on 80 cm powyżej ostatniego piętra pędów (rys.).
Rys. Ostatni rok formowania korony szpalerowej czereśni.
Usuwać trzeba te pędy, których nie można przygiąć i nakierować do rzędu. Po dorośnięciu drzew do wysokości 2,5 m należy przewodnik przygiąć do pozycji poziomej.
Cięcie drzew owocujących
Konieczność cięcia czereśni może wynikać z nadmiernego zagęszczenia koron lub ich nadmiernej wysokości i rozpiętości. Wszelkie cięcie drzew owocujących należy wykonywać latem po zbiorach owoców, w lipcu i w sierpniu. Korony koliste można w tym czasie prześwietlać, usuwając nadmiar gałęzi i regulować ich wielkość przez skracanie wierzchołków konarów. Korony szpalerowe można dzięki cięciu letniemu utrzymywać w stałej miąższości wycinając latem wszystkie silniejsze pędy rosnące w kierunku międzyrzędzia. Pędy takie można również uszczykiwać wykonując zabieg 2-3-krotnie od czerwca do sierpnia. Wszystkie rany po odciętych gałęziach należy smarować natychmiast tymi samymi środkami co w sadach wiśniowych.
