W krajach południowych, gdzie klimat sprzyja uprawie moreli, nadaje się drzewom ściśle określone formy i wykonuje dosyć złożone cięcie zimowe i letnie. Drzewa prowadzone są zwykle w formie kotłowej z pięcioma konarami lub też w formie palmety skośnej z trzema parami konarów. Nasz klimat nie sprzyja uprawie moreli.
Drzewa często przemarzają i cierpią od chorób atakujących korę i drewno. Stąd też morele w naszych sadach i ogródkach żyją krótko, tylko 10—15 lat.
Ze względu na krótką żywotność naszych drzew nie warto formować sztucznych koron tak często opisywanych w zagranicznych podręcznikach. Najlepiej jest prowadzić morele w formie prawie naturalnej, traktując je w podobny sposób jak śliwy (rys.).
Rys. Naturalny pokrój korony moreli.
Posadzone do sadu morele trzeba przyciąć na wiosnę. Okulanty nierozgałęzione przycinamy na wysokości 70—80 cm od ziemi. Po przycięciu na tej wysokości powstanie korona osadzona w odległości 50 cm od ziemi. Okulanty rozgałęzione przycinamy w sposób pokazany na rysunku.
Rys. Cięcie moreli w pierwszym roku po posadzeniu.
Dolne pędy od ziemi aż do wysokości 50 cm trzeba usunąć na gładko. Z pędów wyżej leżących 3—5 zostawiamy na konary i te skracamy o 1/3—2/3. Na konary należy pozostawić pędy z szerokimi kątami rozwidleń. Przewodnik trzeba skrócić w odległości około 50 cm od najwyżej leżących pędów bocznych.
W drugim, trzecim i czwartym roku po posadzeniu moreli drzewa rosną bardzo intensywnie i na ogół nie wymagają cięcia. W tym czasie należy zadbać, aby korona rozrastała się systematycznie na boki. Przyginanie pędów jest zabiegiem pożytecznym, szczególnie u tych odmian, które z natury tworzą korony wąskie i wysmukłe. Wszystkie pędy kierujące się na zewnątrz korony pozostawiamy bez cięcia. Jeśli znajdziemy w koronie pędy rosnące do środka, to należy je wyciąć wiosną na gładko.
Jeśli morele rosną w żyznej glebie, to czasem ich wzrost jest tak intensywny, że roczne przyrosty mają po 2 m długości i rozgałęziają się słabo. Można wtedy wykonać jednokrotne uszczykiwanie wierzchołków pędów w lipcu w celu uzyskania obfitych rozgałęzień. Młode kilkuletnie drzewa, które już zaczęły owocować, należy lekko prześwietlać. W trakcie prześwietlania usuwamy pędy ze środka korony krzyżujące się ze sobą, a także martwe lub chore (rys.).
Rys. Cięcie moreli kilkuletniej.
Starsze drzewa moreli wymagają regularnego prześwietlania co roku. Na drzewach w wieku od 7 do 15 lat znajdujemy wiele pędów i gałęzi rosnących w kierunku środka korony, leżących jeden na drugim, krzyżujących się itp. Gałęzie te i pędy wycinamy na gładko pozostawiając pędy rosnące na zewnątrz. Przykład prześwietlania moreli pokazuje rysunek.
Rys. Prześwietlanie moreli owocującej.
Morele, podobnie jak i inne drzewa pestkowe narażone są na zakażenie chorobami kory i drewna, szczególnie wtedy, gdy są one silnie cięte. Choroby porażają rany na pędach najłatwiej w miesiącach zimowych i wczesno wiosennych. Z tego względu morele należy ciąć późną wiosną w okresie słonecznej pogody. Wszystkie rany, nawet drobne, należy smarować preparatem Santar lub Funaben 3 albo też farbą emulsyjną z dodatkiem 2% preparatu Topsin i Miedzian. Drzewa odmian, których owoce wcześnie się zbiera najlepiej jest ciąć po zbiorze w drugiej połowie sierpnia lub we wrześniu.
