Ścinanie drzew

Ścinanie drzew.

Wszędzie, gdzie uprawiane są drzewa zachodzi często potrzeba usunięcia egzemplarzy zagrażających bezpieczeństwu, przeszkadzających itp. Ścinka i obalanie drzew są czynnościami bardzo niebezpiecznymi, zarówno dla wykonujących tę pracę jak i dla otoczenia. W mieście lub w parku, gdzie istnieją często dodatkowe przeszkody, jak napowietrzna sieć telekomunikacyjna i energetyczna, budynki, maszty, poruszające się pojazdy, sąsiadujące drzewa itp. usunięcie drzewa wymaga wielkiej ostrożności i dokładności działania.

Ścinanie drzew o pniach pełnych. Ścinanie drzew o pniach pełnych, prostych i znajdujących się w pozycji pionowej wykonuje się przez podcięcie od strony, w którą zamierza się je obalać.

Rysunek. Sposoby podcinania i obalania pni pełnych różnej grubości oraz pni zmurszałych: 1 — ścinanie drzewa o pniu pełnym, 2 — ścinanie drzewa o pniu z symetrycznym ubytkiem drewna, 3 — ścinanie drzewa o pniu z niesymetrycznym ubytkiem drewna; a — podcięcie, b — zrzaz ścinający, c — klin.

Tworzy to tzw. moment zginający, powodujący pochylenie się pnia w obranym kierunku (rys. 1). Im głębsze jest podcięcie, tym większy powstaje moment zginający. Drugą czynnością jest wykonywanie cięcia głównego — zrzazu ścinającego. Cięcie to wykonywane jest z przeciwnej strony, około 3 cm powyżej podcięcia. Prowadzi się je poziomo i kończy na kilka centymetrów przed podcięciem, aby niedocięta część drewna stworzyła tak zwaną zawiasę, zapewniając prowadzenie padającego drzewa w pożądanym kierunku. Ścinanie drzew o pniach pustych. Ścinanie drzew o pniach pustych (wypróchniałych) w częściach przyziemnych jest szczególnie niebezpieczne, gdyż może dojść do przedwczesnego, nagłego obalenia lub obsunięcia się drzewa pod własnym ciężarem z jednoczesnym rozdarciem lub pęknięciem pnia. Gdy pozwalają na to warunki otoczenia, kierunek obalania powinien być uzależniony od grubości ścianek na przekroju pnia. Grubsze ścianki powinny się znajdować w płaszczyźnie równoległej do kierunku padania drzewa (rys. 1 i 2).

Jeżeli występują większe ubytki drewna w wyższych partiach pnia, należy się liczyć z możliwością jego łamania się podczas ścinki. Należy więc dążyć do możliwie płynnego obalania. Grube nabiegi korzeniowe mogą utrudniać obalanie drzewa we właściwym kierunku, dlatego często należy je wcześniej usuwać. Istnienie nabiegów u drzew pochyłych, wypróchniałych może być niejednokrotnie przydatne do zapewnienia pożądanego kierunku padania. Przy ścinaniu drzew rosnących w dużym zwarciu konieczne jest przed ścięciem usunięcie gałęzi w stopniu ograniczającym przewidywane szkody do minimum.

Do kierowania obalaniem drzew służą okute tyczki, kliny oraz liny. Skuteczną pomoc może zapewnić ciągnik nadający potrzebny kierunek padania oraz różne urządzenia ułatwiające naciąganie lin. Ze względów bezpieczeństwa należy używać lin przynajmniej dwukrotnie dłuższych niż wysokość drzewa. W niektórych sytuacjach obalanie drzew jest niemożliwe, a mianowicie gdy zagraża budowlom, ruchowi itp.

W takim wypadku trzeba drzewo usuwać stopniowo od części wierzchołkowej. Wielkość usuwanych części zależy od ich ciężaru i sposobu opuszczania. Opuszczanie odbywa się zwykle przez podwiązywanie linami.