Cis pospolity

Drzewa i krzewy iglaste, zachowując wartości zdobnicze w zimie, mogą być w ograniczonym zakresie wykorzystane w ogródku, jako tło dla roślin ozdobnych kwitnących oraz interesujące urozmaicenie naszych nasadzeń. Jeden lub dwa krzewy iglaste możemy posadzić na trawniku w miejscu przeznaczonym na wypoczynek. Z drzew iglastych największą popularnością cieszą się świerki srebrne. Do takich nasadzeń należy wybierać drzewa nisko rosnące i odmiany karłowe. Niektóre z nich ładnie harmonizują z ogródkiem skalnym.

Cis pospolity

Cis pospolity (Taxus baccata) należy do najbardziej cieniolubnych drzew iglastych. Rośnie bardzo wolno, tak że długo nie będzie stanowił konkurencji dla sąsiednich roślin. Doskonale znosi strzyżenie i daje się formować w najrozmaitsze figury i żywopłoty. Odznacza się ciemnozielonymi igłami i w odróżnieniu od innych iglastych – zielonymi pączkami i gałązkami. Dodatkową ozdobą cisów są nasiona ukryte w żywoczerwonych osnówkach, wyglądających jak spore jagody. Cisy otrzymane z nasion wyrastają w drzewa i tworzą prosty przewodnik nadający koronie stożkowaty kształt. Rozmnażane wegetatywnie tworzą kształty krzewiaste. Niewybredne pod względem gleby, lubią jednak stanowiska bardziej wilgotne. Ma wiele odmian, z których na uwagę zasługują:

Taxus baccata aurea decora – niski krzew o igłach wiosną miedzianych, potem złotożółtych, z wąziutkim zielonym nerwem;

Taxus baccata aurea Hoseri – niski, częściowo płożący się krzew z igłami soczystozielonymi, z wąskim, złocistym lub jasnozielonym obrzeżeniem;

Taxus baccata compacta Kobendzii – o zwięzłym pokroju i pięknym igliwiu;

Taxus baccata fastigiata aurea – o pokroju piramidalnym i igliwiu żółtopstrym;

Taxus baccata repandens – bardzo niski, szeroko rozrastający się, igły ciemnoniebieskawozielone, lekko, sierpowato wygięte ku górze;

Taxus cuspidata narta – jest niskim krzewem o oryginalnym rozgałęzieniu i igliwiu przytępionym.

Cisy dobrze na ogół znoszą mrozy, ale szkodzą im wahania temperatury na przedwiośniu i dlatego w tym okresie zaleca się przykrywanie ich słomą lub trzciną.