Choroby i szkodniki truskawek.
Najgroźniejszą chorobą truskawek jest szara pleśń wywoływana przez grzyb Botrytis cinerea, który poraża wszystkie organy rośliny. Najprzód poraża on kwiaty, które brunatnieją i usychają. Z porażonych części kwiatu grzyb przenosi się na owoce. Pierwszymi objawami choroby są brunatne plamy na owocach, rozprzestrzeniające się na cały owoc i powodujące jego gnicie. Podczas wilgotnej pogody gnijące owoce pokrywają się szarawym, gęstym nalotem. Chorobie tej przeciwdziała się, utrzymując plantację truskawek w czystości. Należy usuwać martwe szczątki roślin i stosować opryski. Pierwszy oprysk wykonuje się, gdy 10% kwiatów znajduje się w stadium białego pąka, następne w odstępach co 7 dni aż do momentu, gdy z 10% kwiatów opadną płatki korony. Najskuteczniejszym środkiem jest Euparen w stężeniu 0,25%, następnie Sadoplon 0,3%.
W wilgotne lata truskawki atakuje biała plamistość liści, która niszczy liście i tym samym osłabia wzrost roślin. W miejscach infekcji na liściach powstają małe, okrągławe, szarobiałe plamy, otoczone purpurową obwódką. Chore liście żółkną i szybko zamierają.
Liście truskawek są również porażane przez czerwoną plamistość I iści, która występuje też na łodygach kwiatowych i działkach kielicha. Na liściach tworzą się niewielkie, purpurowokarminowe, okrągławe plamy powodujące żółtoczerwone przebarwienia tkanki, najpierw wokół plam, a później całej blaszki. Silnie porażone liście zasychają.
Duże szkody w uprawie truskawek wyrządza mączniak prawdziwy, który niszczy młode sadzonki, jak również opanowuje kwiaty, zawiązki owoców i obniża wartość dojrzałych owoców. Charakterystycznym objawem tej choroby jest mączysty nalot, występujący głównie na dolnej stronie liści. Zwalczanie białej i czerwonej plamistości liści oraz mączniaka prawdziwego truskawki polega głównie na usuwaniu i niszczeniu wiosną ubiegłorocznych liści, na których zimują te grzyby, wczesnym usuwaniu chwastów i koszeniu liści po zbiorze owoców. Choroby występujące w dużym nasileniu zwalczamy chemicznie dwoma fungicydami stosowanymi przeciw szarej pleśni, a opryski stosuje się w tym przypadku również 1-2 razy po zbiorze owoców.
Spośród szkodników duże straty może wyrządzać czarny, pokryty delikatnymi szarymi włoskami chrząszcz kwieciak malinowiec. Uszkadza on kwiaty, ponieważ samica tego owada składa jaja do pąków kwiatowych i następnie podcina pod pąkiem szypułkę, która nadłamuje się. Zbrunatniały pąk początkowo zwisa ku dołowi, a następnie opada na ziemię. Larwy żerują w pąkach, a po 3-4 tygodniach przepoczwarzają się. Młode chrząszcze pojawiają się w czerwcu, żerują przez 2-3 tygodnie na liściach, wygryzając w nich niewielkie, okrągłe dziurki, a następnie chronią się w kryjówkach zimowych. W okresie pojawienia się chrząszczy, kiedy pąki w kwiatostanach rozluźniają się, opryskuje się rośliny Owadofosem pł. 50 w stężeniu 0,15%.
Z innych szkodników atakujących truskawki większe szkody mogą poczynić: roztocz truskawkowy i przędziorek chmielowiec.
Roztocz jest niewidoczny gołym okiem. Odżywia się sokami wysysanymi z rozwijających się liści i innych organów, niszcząc liczne komórki. W wyniku żerowania tego pasożyta następuje zahamowanie wzrostu roślin, przebarwienie i zniekształcenie liści, kwiatostanów i owoców. Opanowane rośliny dają niski plon drobnych i zniekształconych owoców lub też, wskutek zniekształceń kwiatów, nie owocują wcale. Szkodnik jest trudny do zwalczenia. Zaleca się -w celu ograniczenia ilości roztoczy – koszenie liści po zbiorze owoców.
Przędziorek chmielowiec jest szkodnikiem wielu roślin. Na truskawkach żeruje przeważnie na dolnej stronie blaszek liściowych, które oprzędza delikatną pajęczyną. Wskutek wyssania zawartości komórek i zmian w nich zachodzących pojawiają się najpierw małe żółtozielone przebarwienia, a następnie całe liście brunatnieją i zasychają. Odbija się to ujemnie na owocowaniu. Zwalcza się go opryskami preparatu Roztoczol ex. pł. 8 w stężeniu 0,2% lub Torque w stężeniu 0,05%. Opryskuje się zasadniczo przed kwitnieniem i po zbiorze owoców.
